حملات سایبری
حملات سایبری در اشکال مختلفی رخ میدهند و بخشهای گوناگون زیرساخت دیجیتال سازمانها را هدف قرار میدهند. برخی از متداولترین انواع این حملات شامل موارد زیر هستند:
- دسترسی غیرمجاز یا سرقت اطلاعات از رایانهها، لپتاپها، تبلتها یا تلفنهای همراه.
- حملات از راه دور به سیستمهای فناوری اطلاعات یا وبسایتها.
- نفوذ به سیستمهای شخص ثالث مانند فضای ذخیرهسازی ابری یا خدمات برونسپاریشده.
یک حمله سایبری موفق میتواند عواقب شدیدی به دنبال داشته باشد، از جمله زیانهای مالی، افزایش هزینههای بازیابی، آسیب به شهرت شرکت و ضرر به سایر شرکتهای مرتبط با سازمان هدف.
انواع حملات سایبری
۱. حملات منع سرویس (Denial-of-Service – DoS)
این حملات با ارسال حجم عظیمی از درخواستها به شبکهها، سیستمها یا برنامههای کاربردی، آنها را از کار میاندازند و منابع را اشغال میکنند. در بسیاری از موارد، مهاجمان برای بازگرداندن دسترسی به فایلها درخواست باج میکنند.
۲. بدافزارها (ویروسها، کرمها و تروجانها)
بدافزارها، نرمافزارهای مخربی هستند که از طریق ایمیل، پیامهای فوری، وبسایتهای مخرب و حتی وبسایتهای معتبر آلودهشده منتشر میشوند. این ویروسها میتوانند فایلها را تخریب کنند، دادهها را سرقت کنند یا کنترل غیرمجاز بر روی دستگاههای آلوده ایجاد کنند.
۳. باتنتها و زامبیها
یک باتنت (Botnet – ترکیبی از “Robot” و “Network”) شامل رایانههای آلودهای است که تحت کنترل یک مهاجم مرکزی قرار دارند. این دستگاههای آلوده که “زامبی” نامیده میشوند، میتوانند برای سرقت دادهها، ارسال ایمیلهای فیشینگ انبوه و اجرای حملات گستردهی منع سرویس (DDoS) مورد استفاده قرار گیرند. باتنتهای پیشرفته به طور مداوم تغییر میکنند، رمزگذاریهای پیچیدهتری را به کار میگیرند و در نتیجه شناسایی آنها دشوارتر میشود.
۴. اسکروِر (Scareware – هشدارهای امنیتی جعلی)
اسکروِر نوعی حمله سایبری است که کاربران را با هشدارهای امنیتی تقلبی فریب میدهد. این پیامهای جعلی ادعا میکنند که سیستم کاربر آلوده شده است و او را ترغیب میکنند تا یک نرمافزار امنیتی تقلبی را دانلود و خریداری کند. این نوع حمله برای مجرمان سایبری بسیار سودآور است، زیرا بسیاری از کاربران به این هشدارهای کاذب اعتماد کرده و اطلاعات مالی خود را ارائه میدهند.
چگونه از خود محافظت کنیم؟
برای مقابله با کلاهبرداریهای اینترنتی، سرقت اطلاعات و آسیبپذیریهای سایبری، شرکتها باید یک استراتژی امنیت سایبری پیشگیرانه اتخاذ کنند. این شامل موارد زیر است:
۱. برنامهریزی
- شناسایی داراییهای اطلاعاتی مهم و ارزیابی ریسکهای احتمالی آنها.
- درک الزامات قانونی و مقرراتی که کسبوکار باید از آنها پیروی کند.
۲. پیادهسازی کنترلهای امنیتی
- استفاده از اقدامات امنیتی مناسب برای محافظت از سیستمهای فناوری اطلاعات، دادهها و خدمات برونسپاریشده.
- اطمینان از آگاهی کارکنان نسبت به مسئولیتهای امنیتی خود.
۳. پاسخگویی به حوادث امنیتی
- تدوین یک برنامهی واکنش به حملات سایبری.
- مشخص کردن اقدامات لازم برای بازیابی عملیات و کاهش خسارت.
۴. نظارت و بررسی مستمر
- بررسی و آزمایش مداوم کنترلهای امنیتی برای اطمینان از اثربخشی آنها.
- پایش و تحلیل تهدیدات جدید و اعمال اقدامات امنیتی بهروز.
با مطرح کردن این سوالات کلیدی و اجرای تدابیر امنیتی مناسب، کسبوکارها میتوانند تهدیدات سایبری را کاهش داده، از اطلاعات حساس خود محافظت کنند و امنیت کلی سازمان را تقویت نمایند.